|
|
|
U bevindt zich hier : Home Index Canada 2007 Zondag 17 Juni 2007
We worden laat wakker, alsof onze bioklok weet dat het zondag is en we mogen uitslapen. Op ons gemak maken we ons gereed voor vertrek. Nog voordat alles rammel en valvast staat wil Marc de camper alvast van de blokken rijden (liggen onder de wielen om de camper waterpas te krijgen). Hij draait de sleutel om....niets, hij draait de sleutel nog een keer om......weer niets. Accu leeg! Oeps, handleiding erbij. Hebben gisteren misschien toch iets te lang de radio aangehad.
Gelukkig heeft de camper ook een huishoudaccu. Deze accu kan bij uitzondering met gebruik van een speciale knop gebruikt worden om de camper te starten. Jah, hij start. De motor laten we draaien wanneer we alles weer rammel en valvrij wegzetten. En daar gaan we weer, even wat kilometers rijden om de accu weer te vullen.
Het weer klaart gaandeweg op en de zon verschijnt weer aan de hemel.
Onderweg naar Texas Creek We merken dat het zondag en vaderdag is. Er rijden heel veel motoren op de weg. De vaders mogen vandaag vast een toerritje maken.
De weg gaat bergopwaarts en we komen uiteindelijk in Trail aan. Deze plaats is veel groter dan dat we dachten. De huizen zien er erg netjes uit en de tuinen liggen er mooi bij. Het stadje is langgerekt en in het centrum staat helaas een oerlijke fabriek. De fabriek is een zink smelterij en eigendom van Teck Cominco. De pandjes er omheen zijn wel allemaal leuk om te zien.
Na Trail gaan we weer bergafwaarts om daarna weer bergopwaarts te gaan. We rijden zo van ongeveer 600 meter hoogte tot over de 1600 meter hoogte. Rossland ligt hoog in de bergen en is net als Trail een leuk stadje om te zien. Ook hier leuke oude panden.
Na nog een keer bergopwaarts en bergafwaarts komen we na zo'n 100 kilometer aan bij Christina Lake. Een groot meer met veel watersportgelegenheid. De camping ligt 6 kilometer van de weg af aan het meer.
Zodra we de camper geparkeerd hebben komt er een eekhoorn te voorschijn. Wat een leuk beestje (nu nog wel). Hij komt steeds dichterbij en inspecteerd alles wat nieuw voor hem is.
We zetten onze stoelen buiten en genieten van een late lunch. De eekhoorn blijft om ons heen lopen en is erg nieuwsgierig. Na even lekker gerelaxed te hebben lopen we naar het strand. Het pad gaat achter onze camper naar beneden.
Aan het meer liggen kleine strandjes met struiken ertussen. We lopen achter de strandjes door naar het begin van de camping. Bij het eerste strandje van de camping moeten we steil de berg op klauteren. Halverwege staat een bord met een verwijzing naar een privéstrandje voor onze zwager Patrick ook wel Pet genoemd.
Terug bij de camper gaat Marc even een dutje doen. Ik lees een boekje in de zon. Lekker luieren, het is tenslotte zondag. De eekhoorn heeft nu een vriendje meegenomen, samen zijn ze nu op inspectie uit en wordt iedere kruimel die we hebben laten vallen gevonden.
Als ik even naar het toilet ga en terugkom, hebben de eekhoorns op tafel gezeten en chipjes gejat. Het stenen bakje wat ik op de chips had gezet hebben ze er afgewerkt. De chocomelbeker van Marc hebben ze ook omgegooid.
Prive strand ? Later ben ik even binnen en zie ik dat ze de slippers van Marc ook aan alle kanten besnuffelen op zoek naar eten. Het mooiste is dat ze de pepers die op het brood zaten (wij hebben ze eraf gehaald omdat ze bereheet zijn) en nu in een schaaltje op tafel lagen ook opgegeten hebben. Er is volgens ons nu ergens een eekhoorn die op zoek is naar water en morgen goed zal.......
Het is prachtig weer en het blijft lekker warm. We BBQ en zien de zon aan de overkant van het meer langzaam naar beneden zakken. We zitten nog lekker in de avond zon.
Als de zon bijna achter de bergen verdwijnt lopen we naar de waterkant om hem daar helemaal onder te zien gaan. We zitten op een paar rotsen langs het strand en zien het kleurenspel dat de zon achterlaat.
Terug bij onze kampeerplek zitten we nog lekker buiten bij het vuur totdat het laatste licht is verdwenen.
Als we binnen in de camper komen zien we dat we het keukentje moeten opruimen en nog moeten afwassen. We hebben er geen zin in. Marc heeft een simpele oplossing: licht uitlaten boven de aanrecht dan zie je het niet, dat is dan ook opgeruimd.
