|
Donderdag 14 juni 2007 |
|
Waterton Lakes NP - Lundbreck Falls |
|
|
|
82 Km |
Vanochtend waren we rond 5.00 uur wakker. Nog veel te vroeg. Als we even naar buiten kijken door het achterraam, het raam aan het hoofdeind van het bed, zien we een hert vlak voor het raam staan. Het hert ziet ons niet dus gaat rustig door met grazen. Wij gaan toch nog maar even slapen.
Nog voor negenen rijden we naar de zeven kilometer verder gelegen Red Rock Canyon. Langs de weg staan nog steeds velden vol met wilde bloemen. Sommige helingen zijn helemaal geel gekleurd.
We maken de wandeling rond de canyon. Deze duurt ongeveer een half uur. We lopen langs een diep uitgeslepen kloof in rode steen. Het is een mooi gezicht die rode stenen in de diepte.
|
|
Een prachtig gezicht, die rode steen. |
|
Marc wil de canyon vanaf de waterspiegel fotograferen en loopt over de rode rotsen naar beneden. Camera in de hand, pet op en waar laat hij nou zijn zonnebril? Ploep.....in het water. Het water stroomt fink dus weg zonnebril. We lachen er hard om, dit kan er ook wel bij. Gelukkig had ik zoiets al voorzien en had ik een reserve zonnebril in de koffer gedaan. Die moeten we straks dus even opzoeken.
Omdat we een half uur wandelen veel te kort vinden lopen we ook nog even naar de waterval. De waterval ligt langs een wandelpad de andere kant op. Langs het pad staat berengras. Dit gras hebben we nog niet eerder in bloei gezien. Langs het hele pad schieten een soort pijlen uit de grond met witte pluimen. Nu staan er nog maar een paar net in bloei, over een paar weken zal het hier wit zien van het berengras. |
Ja, daar ligt ie ! |
Na onze wandeling rijden we terug richting Waterton. Het is vandaag prachtig weer en we wilden vandaag maar eens gaan golfen. De golfbaan hier in waterton is één van de oudste in de regio. In 1928 heeft men de eerste 9 holes gelegd en in 1938 zijn er nog eens negen bij gelegd. Gisteren hebben we al een kijkje genomen en dat beviel ons.
Hup camper op de parkeerplaats van de golfbaan, golfschoenen aan, ballen opzoeken en daar gaan we. We huren allebei een set golfclubs en omdat de camera meegaat nemen we dan ook maar een karretje. We geven de camera de schuld maar het lijkt ons wel wat met zo'n karretje over de baan scheuren. Hier rijdt iedereen met een karretje dus we vallen zo niet op.
Alles in het karretje geladen en scheuren maar. |
|
Lies de scheurneus |
De eerste meters zijn wat onwennig maar al snel hebben we het onder de knie. Het golfen zelf gaat ook prima. De uitzichten zijn ontzettend mooi en het weer werkt goed mee.
|
Wat ons opvalt is dat er om de 3 á 4 holes een toiletgebouw is. De baan is prima verzorgd. We lopen 18 holes en na 9 holes zijn we ter hoogte van het clubhuis. In ons karretje zitten bekerhouders dus we halen even wat te drinken. Met het drinken in het karretje gaan we op weg naar de volgende 9 holes.
Ook deze holes zijn weer prachtig, soms moet je zelfs op een uitkijktoren klimmen om te zien waar je heen moet slaan en om te kijken of er geen mensen voor je lopen die je onverhoopt kan raken. |
Lies op hole 18 |
Er zit veel hoogte verschil in de baan. De ene keer moet een berg opslaan en de andere keer weer ver naar beneden. Langs de baan lopen zelfs herten te grazen. Over de baan zelf lopen grondeekhoorns te hollen. We proberen er één bij te houden met ons karretje maar de eekhoorn loopt toch harder.
We genieten van het weer en het golfen. Na 18 holes gaan we met een voldaan gevoel naar ons campertje. We spreken af dat we dit nog een keer doen als het in het schema past. Marc heeft ook nog een ander idee: de volgende keer rijden we van baan naar baan door Canada. Jah jah blijven dromen! |
|
Marc op hole 2 |
Omdat het toch nog redelijk vroeg is verlaten we Waterton Lakes NP en rijden alvast verder. Net na het park komen we bij een reservaat met buffels. We rijden over een wildrooster het park in.
|
Er is een weg die door het park loopt en als je geluk hebt lopen de buffels langs de weg. Wij zien er een paar van heel dichtbij. Eigenlijk zijn het oerlelijke beesten.
Na ons bezoek aan de buffels rijden we door naar Lundbreck Falls Recreation Area. Hier ligt vlakbij de waterval een camping. Onderweg zien we een vos oversteken maar we kunnen geen foto maken want alle accu's van de fototoestellen liggen aan de lader. Maar we hebben hem gezien en daar gaat het om.
|
Buffels |
Even later rijden we de toegangsweg van de camping op. Het pad is niet geasfalteerd maar er is olie over de kiezels en het zand gespoten. Hierdoor stoft het niet meer als het droog is en plakken de losse kiezels aan elkaar. Onderweg hebben we dit soort wegen al vaker gezien maar we hebben er nog niet op gereden. Het rijdt overigens prima.
We vinden een plekje aan de rivier, de zon schijnt nog en we lopen naar de waterval. Het pad naar de waterval begint vlak voor onze camper. Het is 5 minuten lopen. De waterval is prachtig. Er scheren zwaluwen over het water. Zij hebben hun nesten onder tegen de rotsen geplakt. Ze vliegen af en aan om hun jongen te voeren.
Als we terug zijn bij de camper gaat Marc gewapend met de camera terug naar de waterval om deze en de zwaluwen te fotograferen. Ik geniet met een boekje nog even van de ondergaande zon. |
|
Zwaluw nestjes onder de rotsen |
Met de kletterende rivier op de achtergrond laten we ons het eten lekker smaken. Na het eten kijken we de foto's van vandaag, er zitten weer hele mooie plaatjes bij. Te veel om allemaal op de site te zetten.