|
|
|
U bevindt zich hier : Home Index Canada 2007 Zaterdag 9 Juni 2007
Nadat we gisteren de planning hebben doorgenomen hebben we besloten om voor vandaag de wekker te zetten. Zo zien we misschien een keer een moose en hebben tijd om vandaag Maligne Lake te bezoeken in plaats van zondag.
Om 5.00 uur is Marc wakker, nog ruim voor de wekker. Oei, dat is wel erg vroeg. We draaien nog een keer om maar we kunnen niet meer slapen. Het is al licht en we zien een zonnetje. We gaan er dan ook maar uit. Het is wel erg koud geworden vannacht. Even snel de kachel aan om de kou eruit te werken. We nemen een kop koffie en thee en ontbijten nog niet. Als we vandaag zo vroeg eten worden we morgen misschien wel weer zo vroeg wakker van de honger.
Rond de klok van 5.30 uur rijden we de camping af, we zijn niet eens de eerste er is al een stel vertrokken. Zij willen zeker ook graag een moose zien.
We rijden richting Jasper, net voorbij Jasper ligt de toegangsweg naar Maligne Lake, daar willen we vandaag naartoe. Een uur later hebben een kraai en twee konijnen gezien. Wat een wildlife zeg!. Iedereen altijd maar roepen dat je vroeg op pad moet gaan. Niet dus!
De toegangsweg naar Maligne lake is ongeveer 45 kilometer lang en loopt langs Medecine Lake naar Maligne Lake. De weg is over het algemeen vrij eentoning en slaapverwekkend maar dat kan natuurlijk ook komen doordat wij zo vroeg zijn opgestaan. Onderweg komen we een hert tegen maar weer geen moose.
Als we bij het meer aankomen komt de zon voorzichtig over de bergkam, maar het is nog steeds koud. Marc vindt het wel meevallen en wil perse geen jas aan. Op de parkeerplaats zijn we samen met een paar vissers de eerste.
We lopen naar het meer. Het is inderdaad een mooi meer met een hele hoge bergkam aan de linkerzijde. De zon schijnt nog niet vol op het meer daarom is het water wat donker.
Omdat we niet met het commerciele rondvaart bootje mee willen besluiten we om een wandeling te doen. We kunnen kiezen tussen De Mary Schaffer loop of de Moose lake loop. We kiezen natuurlijk voor de Moose Lake loop.
Boathouse Maligne Lake De wandeling loopt het eerste stukje langs Maligne Lake. En wat zie ik, er ligt ijs op het water. Marc loopt nog steeds zonder jas. Het pad gaat al gauw het bos in waar het rijp op de grond staat. Na een half uurtje lopen komen we bij het kleine meertje, het ziet er liefelijk uit zo in de vroege morgen rond de klok van 8.00 uur. Na een uur zijn we weer terug bij de camper.
In de reisgidsen staat altijd een plaatje van het boothuis aan Maligne Lake. Die willen wij natuurlijk ook hebben nu we er dan toch zijn. Vorig jaar hebben we dit tochtje namelijk overgeslagen. Door de hoge waterstand is het boothuis ondergelopen maar het ziet er nog steeds mooi uit. het dateerd uit 1928 en wordt nu gebruikt voor de kanoverhuur.
Het is inmiddels 9.00 uur en we hebben er al een wandeling opzitten. Wat jammer is, is dat de klok met het binnenrijden van de provincie Alberta een uur voorruit gezet moet worden. We leven hier dus om 10.00 uur. Kunnen we vanavond wel lekker vroeg naar bed.
We beginnen weer aan onze terugweg naar Jasper. Het begint goed, zodra we de parkeerplaats afrijden zien we een soort grondeekhoorns op het gras rondrennen. We stoppen even voor een foto. Wanneer Marc klaar is en in wil stappen kijkt hij nog even achterom en ziet daar drie herten op het taluut grazen.
De terugweg gaat een stuk sneller, misschien ook wel omdat we nu echt wakker zijn. Aan het einde van deze weg willen we nog even stoppen bij Maligne canyon, een diepe kloof die door de eeuwen heen door zandkorrels in het water van de rivier is ontstaan.
Net voordat we bij Maligne canyon zijn staat er een cariboo langs de kant van de weg. Eindelijk, bij elk waarschuwingsbord voor overstekende cariboo's dat we op de heenweg zagen hebben we gezocht naar de Cariboo. En nu staat hij hier dan lekker te grazen. Hij is groot en Marc kan hem goed op de foto zetten.
Na de fotosessie met de cariboo rijden we door naar Maligne canyon. Hier is het al een stuk drukker dan bij het meer. De Canyon is spectaculair diep (op het diepste punt 51 meter) en water raast in diepte onder ons door (we staan op een brug).
We lopen een stukje langs de canyon naar beneden maar besluiten bij het 4e bruggetje om maar weer terug te gaan, we moeten namelijk weer steil omhoog klimmen.
Ha, ha, ha, ik heb lekker uitgeslapen ! Op de parkeerplaats is een restaurant met souvenierswinkel. We gaan even ansichtkaarten kopen voor de opa's. Zij hebben geen internet en kunnen ons niet volgen, dan maar een kaartje. In de souvenierswinkel is echt van alles te krijgen. Marc ziet een leuk beeldje van een moose. Hij wil het wel kopen voor mij, dan hebben toch een moose gezien. Als hij de prijs ziet besluit hij er thuis zelf wel één te kleien. We zullen zien!
Terug in Jasper doen we de laatste boodschappen voor de Icefields Parkway. Een highway recht door de Rocky Mountains met links en rechts de hoge Rockies. Omdat we het nog vroeg is willen we vandaag tot de 1e camping rijden. Marc ziet bij de brandweerkazerne van Jasper alle auto's buiten staan en gaat natuurlijk op onderzoek uit met de camera. Alle auto's vast gelegd. Ze stonden buiten omdat ze vanmiddag een BBQ feest hebben.
Omdat we onze site willen bijwerken rijden naar het plekje waar we vorig jaar ook goede verbinding hadden. Dit jaar dus weer. Marc haalt als eerste ons gastenboek binnen. Hierin staan weer heel veel reacties van familie, vrienden, collega's, bekenden en onbekenden. Gaaf!!!!!
Al met al is Marc een uurtje bezig om alles op de site weer in orde te maken en kunnen we op weg naar de Icefields Parkway. We zetten nog even in het gastenboek dat we nu een paar dagen 'uit de lucht' zullen zijn.
Als we het spoor willen oversteken komt er net een trein aan. Motor uit want uit ervaring weten dat een trein hier gemiddeld 100 wagons, dat duurt dus wel even. Nadat de trein eindelijk voorbij is gaan we op een soort gemeente werf het vieze water lozen en schoon bijvullen.
Zo, de reis op de Icefields Parkway kan beginnen. Helaas kunnen we ook dit jaar niet naar Edith Cavell, een berg langs een zijweg. Er is nog te veel sneeuw op de zijweg. Bij de Athabasca Falls stoppen we om te zien of de hoge waterstand de waterval groter maakt dan vorig jaar. De waterval is inderdaad een stuk wilder dan vorig jaar. Ook hier is het druk, er zijn net een paar bussen aangekomen. We maken dan ook snel wat foto's en gaan door naar de camping.
Op de camping is het nog vrij rustig ondanks dat het de enige langs deze weg is. We vinden een mooi plekje.
Het geld voor de nacht en de stookvergunning (in Alberta moet je een stookvergunning kopen om een kampvuur te mogen maken) doen we in een envelop die bij de ingang van de camping hangt, schrijven het nummer van onze plaats erop en het kenteken en deponeren de envelop in een stalen brievenbus.
Athabasca waterval Marc maakt een mooi vuur en we eten lekkere hamburgers en natuurlijk een vegaburger. Na het eten maken we een korte wandeling. Vorig jaar heeft Marc op deze wandeling een moose gezien maar had hij de camera niet bij. Nu hebben de camera bij maar zien geen moose. De temperatuur buiten is goed ondanks dat we hier op 1200 meter zitten. Het vannacht wel weer afkoelen.
Nu gaan we lekker douchen, de rook van het kampvuur uit onze haren wassen en lekker bijtijds naar bed.
