|
|
|
U bevindt zich hier : Home Index Canada 2006 Zaterdag 29 Mei 2006
Zaterdag 29 Mei 2006
Pacific Rim NP - Chilliwack
Na het ontbijt verlaten we de camping en rijden naar Wild Pacific Trail. Deze trail loopt grotendeels langs de kust en een stuk door het regenwoud. We hebben gisteren in het visitors center gehoord dat er beren gesignaleerd zijn. Op de parkeerplaats staat inderdaad een bord met een waarschuwing.
Vanaf de eerste meters van de trail door het bos, is er uitzicht op de ruige kustlijn, echt schitterend. Om de eerste bocht zien we direct een Amerikaanse adelaar op een rotspunt zitten. Hij heeft ons ook gezien en voordat we de camera kunnen pakken is hij letterlijk gevlogen. We besluiten om de camera maar in de hand te houden want we willen dit niet een tweede keer mee maken. Marc met de filmcamera en ik met het fototoestel. Zo kunnen we niks missen.
Verderop horen we een soort gebrom. We speculeren wat dat nou zou kunnen zijn. We volgen de instructies die we gelezen hebben in de folder over beren maar alvast op. Geluid blijven maken en rustig lopen. Het gebrom houd aan en we weten niet waar het vandaan komt. Dit kan geen beer zijn , we lopen alweer tien mimuten en het gebrom is er nog steeds. Dan herinneren we ons een reisverslag op internet: Langs deze kust liggen zeeleeuwen!. We horen ze maar zien ze helaas niet, ze liggen achter rotsen. Ondertussen blijven we omhoog kijken om nog een keer een adelaar te zien.
Net voorbij een vuurtorentje zien we in de verte een adelaar op boomtop zitten. Hij zit te ver weg om met de camera goed vast te leggen. Met de verrekijker kunnen wij hem goed zien. Een prachtig beest.
Na ongeveer driekwart van de wandeling gaat het bospad over in een boardwalk (houten planken). Het pad loopt nu door een stuk bos waar het een stuk vochtiger is.
Langs de boardwalk groeien onder andere een soort grote lelie´s waarvan het blad zo´n 60 cm groot is en een soort bamboe. In de bomen hangen slierten mos. Het geheel doet denken aan de diepe regenwouden in andere delen van de wereld.Na een uurtje zijn we terug bij de camper en begint het weer goed op te klaren. We besluiten richting Tofino te rijden om onderweg de Bog Trail te lopen. Na zo´n 10 minuten rijden ziet Marc een waarschuwingslampje op het dashboard branden.
N- Amerikaanse moerasplantWe rijden door tot de parkeerplaats van de Bog Trail om daar te bellen met Cruise Canada. We hebben helaas geen bereik. Nu we op de parkeerplaats van de Bog Trail staan gaan we deze eerst lopen voordat we gaan rijden om bereik te zoeken.
De Bog Trail 0,8 km is een boardwalk door een moerasachtig gebied. De bomen zijn al honderden jaren oud maar zijn door de zure grond maar een paar meter hoog. Het lijkt net een bonsai landschap. Na een kwartiertje zijn we terug bij de camper en rijden we terug naar het Visitor Center. Hier hadden we gisteren bereik met de mobiele telefoon.
We bellen het noodnummer van Cruise Canada. De medewerker zegt dat dit lampje waarschijnlijk niets te betekenen heeft. Het advies is om de oliepeil te checken en als deze goed is onze reis te vervolgen. Wanneer het lampje niet uitgaat en we toch problemen krijgen moeten we nog maar een keer bellen.
We rijden verder richting Nanaimo om daar de pont te nemen naar Vancouver. De camper rijdt naar ons idee nog prima en we komen goed aan bij de pont van Nanaimo naar HorseShoe Bay. De overtocht duurt ongeveer anderhalf uur.
Tijdens de overtocht passeert het gigantisch cruiseschip dat we eerder in Victoria gezien hebben. Op zee lijkt het een stuk kleiner maar toch nog steeds een heel gevaarte.
Vanaf de pont rijden we naar Chilliwack RV Campsite voor een overnachting. Gezien de tijd zullen we op de campsite niet meer aan koken toekomen en besluiten we onderweg wat te eten bij de Mac. Nu we van de Highway af zijn gaan we ook tanken (op de Highway zelf zijn geen tankstation zoals aan de hollandse snelwegen). Weer 170 liter! De benzine is hier buiten Vancouver een stuk goedkoper, $ 1,08 en in Vancouver $ 1,21.
Na onze stop is het nog een kwartiertje rijden naar de Campground. Het kantoor is gesloten maar er hangt een bel. Na een korte druk op de knop worden we direct welkom geheten door Ollie en zijn vrouw Christie. Ollie loopt voor onze camper uit naar ons plekje voor de nacht. De camping ziet er keurig uit en het sanitair is stukken beter dan gisteren.
Het was vandaag een lange dag en we gaan vroeg slapen.
