  | 
            Maandag 5 Juni 2006 
                Castle Junction-Thompson Creek (Banff   NP) 
                
                 | 
          
          
             | 
          
        
        Wanneer we wakker worden merken we dat het   vannacht goed afgekoeld is. Het is fris in de camper en we kunnen moeilijk uit   bed komen. We blijven nog een half uurtje liggen en gaan er dan toch maar uit.   Vandaag willen we een deel van de Icefield Parkway rijden.
                
                In Lake Louise   gaan we van de Parkway af om naar het meer Lake louise te rijden. De weg omhoog   is al druk en op de parkeerplaats is het nog drukker. Het meer is prachtig,   zeker met het zonnetje erop. Het waait hier nogal. Aan het meer staat een groot   hotel. Het is hier dan ook erg druk met toeristen. Wanneer we onze foto’s   gemaakt hebben gaan we verder naar Morraine Lake. Dit meer moet net zo mooi zijn   en minder commercieel.
                
                De weg er naartoe is minder goed. Het servies   hobbelt in de kastjes. Op zo’n weg kun je beter plastic servies hebben in plaats   van porselein. We hopen dat alles heel blijft.
        Dit meer is inderdaad prachtig   en wij vinden het mooier dan Lake Louise. Dit komt mede doordat hier geen   geasfalteerde paden omheen liggen. Hier blijven we lekker even rondbanjeren en   klauteren op de rotsen langs het meer voor de mooiste foto’s.
        
          
              | 
              | 
              | 
          
          
            Lake Louise   | 
              | 
            Morraine Lake   | 
          
        
        Na ons bezoek aan Morraine Lake rijden we   Lake Louise dorp is. We gaan op zoek naar een internet verbinding. Bij het   postkantoor hebben ze internet, helaas hebben ze geen USB aansluiting zodat we   onze site niet kunnen bijwerken. Bij het Visitor Center heeft de medewerker een   tip voor ons. Een stukje verderop is een hotel dat draadloos internet heeft.   Daar moet het vast lukken om met onze laptop internetverbinding te krijgen. En   inderdaad op de parkeerplaats lukt het ons om verbinding te krijgen en de site   te up-daten. We zijn niet de enige die dit doen, even verderop op de   parkeerplaats zit een motorrijder op de grond met z’n laptop ook te internetten.   Wij lezen nog even ons gastenboek door, leuk om de berichtjes en reacties uit   Nederland te lezen!
        In Banff hadden we een informatiefolder   gekregen over de Icefield Parkway. Hierin staat de bezienswaardigheden op de km   vermeld. Net na Lake Louise zetten we de dagteller van de camper op 0 zodat we   aan de hand van de folder kunnen zien waar we moeten stoppen.
        
          
              | 
            Onze eerste stop is Bow Lake. Dit is een   gletsjermeer. Omdat we vanaf de weg maar een beperkt zicht hebben besluiten om   naar beneden te lopen.  
                     
                    Het wandelingetje gaat door het bos naar de rand   van het meer. Er groeien hier veel berg annemonen. 
                     
            In het meer liggen   stukken ijs die van de gletsjer zijn gekomen. Het water is dan ook ijskoud. Het   is hier beneden stukken mooier dan vanaf de weg te zien is. | 
          
          
            Berg annemoon en   aangespoeld ijs   | 
              | 
          
        
        De bergen om ons heen worden steeds hoger en   hoger. Op de toppen ligt meters sneeuw. We weten gewoon niet waar we moeten   kijken en kijken door alle ramen naar buiten. 
        
          
            Bij Peyto Lake stoppen we voor een korte   wandeling naar het uizichtpunt. Hier maken we de foto die in ieder boek over   Canada staat (zie boven). Vanaf het uitzichtpunt is er een Timber Trail naar het   meer. We beginnen vol goede moed. Het pad daalt erg snel. Onderweg hebben we een   mooi zicht op het meer. Het water is zo blauw dat het een schilderij lijkt.   Onderweg komen we een ander stel tegen. We vragen of het nog ver is. Zij zijn   niet tot aan het meer gekomen. Het blijft steil en je moet dezelfde weg terug.   We lopen nog een stukje verder maar gaan dan ook maar terug. Het is warm en we   moeten nog een stuk de berg op lopen om weer bij de camper te komen.  
             | 
              | 
          
          
            Peyto Lake vanaf   Timber trail   | 
          
        
        Waneer we terug bij de camper komen zien we   dat we de afgelopen 3 uur maar 30 km gereden hebben. als dat zo door gaat moeten   we we nog een weekje bij boeken want deze weg is 258 km lang.
                
                Door al dat   kijken om ons heen hebben we een stijve nek gekregen. Toch willen we proberen   onze planning te volgen en vannacht bij de Crossing (de enige zijweg aan de   Icefield Parkway) een camping te zoeken.
        
        
          
              | 
            Wanneer we bij Mistaya Canyon   komen willen we deze toch niet overslaan. We stoppen voor een korte wandeling   naar de Canyon. Het wandelpad er naartoe is steil en en vol stenen. We komen dan   ook geen standaard toeristen op gympen tegen maar alleen mensen met   bergschoenen.  
                     
De canyon is zeker zo mooi als de Johnston Canyon die we   eerder deze vakantie gezien hebben. | 
              | 
          
          
            Behoorlijk diep   zo’n Canyon   | 
              | 
            Liesbeth kijkt in   de diepte   | 
          
        
        Na ons bezoek aan Mistaya Canyon rijden we   door naar de Crossing. Dit is ook de laatste plaats waar getankt kan worden.   Onze tank zit nog goed vol dus we rijden door naar de camping. Ook dit is weer   een natuur camping en van de 50 plaatsten zijn er vier bezet. Lekker rustig dus.   We zijn toch nog redelijk op tijd en besluiten in te schrijven en terug te gaan   naar de Crossing om daar in het restaurant te eten.
                
                Aangekomen bij het   restaurant blijkt het een soort veredelde bedrijfskantine te zijn waar je een   boterham en wat fruit kan kopen en dan wel voor de prijs van een drie sterren   restaurant. Hier hebben echt geen zin in. We rijden weer terug naar de camping.   Er liggen nog pizza’s in de vriezer, maar omdat we geen hook-up hebben kunnen we   de oven niet gebruiken. Marc denkt dat ze makkelijk in de koekepan kunnen. Nou   niet dus. Na een halfuur is het nog steeds niets. we eten dan maar lekker een   stokbroodje. En gaan op tijd naar bed. Morgen willen we vroeg de Icefield   Parkway weer op.
        
        
          
             | 
          
          
            
              Standplaats op   Thompson Creek 
              | 
          
        
        