|
|
|
U bevindt zich hier : Home Index Canada 2006 Vrijdag 9 Juni 2006
Vrijdag 9 Juni 2006
Wells Gray Provincial Park
Gisterenavond toen Marc z’n laatste hamburger gaar was is het begonnen met regen. eerst lichtjes maar vannacht heeft het flink geregend. In de camper klink dat als een heuse hoos bui. Ieder druppeltje hoor je op het dak vallen.
Wanneer we wakker worden is het gelukkig weer droog. Vandaag gaan we naar Wells Grey PP. In dit park zijn drie grote watervallen te zien. We trekken er de hele dag voor uit en zijn van plan om in het park een plekje voor de nacht te vinden.
Na de afwas gaan we om 10.30 uur richting het park. alle bezienswaardigheden van het Park liggen aan één lange weg die tot aan het Clearwater Lake loopt.
Omdat er in het park geen winkels zijn slaan we in Clearwater nog wat brood en drinken in.
Na 10 kilometer komen we bij de eerste waterval. De Spahats Falls, deze waterval van valt in een diepe kloof. De korte wandeling naar de waterval duurt ongeveer 5 minuten. De lucht wordt al donkerder en we verwachten een buitje. De paraplu gaat voor de zekerheid mee.
We horen al snel het water kleteren. Wanneer we bij de kloof komen hebben deels zicht op de kloof en de waterval. Marc wil de eerste foto maken. Klik, geen foto. Bah, de batterij zit nog in de lader in de camper. Marc trekt een sprintje terug naar de camper om de batterij te halen. Wanneer hij terug is maken we foto’s. En inderdaad als we terug lopen vallen er een paar spettertjes.
Wanneer we op weg zijn naar de volgende waterval klaart het weer op en wordt de lucht al weer lichter. Ongeveer 30 kilometer verder is de parkeerplaats voor de Dawson Falls. Dit is een mini Niagara Falls. Dawson Falls valt 18 meter naar beneden en is 91 meter breed. De wandling naar deze waterval duurt ongeveer 10 minuten. Omdat de lucht er lichter uitziet laten we de plu in de camper. Tijdens onze wandeling naar de waterval begint het licht te spetteren. Wanneer we na 10 minuten bij de waterval aankomen is het hard gaan regenen. Ondanks de regen bekijken we dit waterspektakel op ons gemak.
Wanneer we terug zijn bij de camper zijn we ‘verzopen’. Ons haar druppelt en de jassen zijn nat. Met een handdoek de haren drogen en de jassen hangen we boven de douchebak zodat deze kunnen uitdruppen.
We zijn de parkeerplaats nog niet afgereden of het is opgehouden met regenen. Door naar Helmcken Falls, misschien dat we daar beter weer hebben.
Omdat de bergen in de wolken liggen slaan we de Green Mountain Viewing Tower over. Met dit weer zal er weinig te zien zijn. Om er te komen moet je over een stiel gravel pad rijden van 3,6 kilometer. Misschien een andere keer.
Helmcken Falls ligt aan een zijweg 5 kilometer van de hoofdweg. We parkeren de camper en nemen de plu mee. De jassen zijn nog nat dus die laten we maar in de camper hangen. Langs de korte wandeling naar de waterval lezen we op de informatieborden dat dit de op drie na hoogste waterval is van Canada. Als we aankomen bij de kloof zien we als eerste de grote wolk nevel die de waterval veroozaakt. Het water van de Helmcken Falls valt 137 meter naar beneden. Het is dan ook een pracht gezicht. Wanneer we foto’s maken komen de eerste regendruppels naar beneden en binnen een mum van tijd plenst het hevig. Gelukkig hebben we deze keer de plu bij ons.
Door de bui heen rijden we over een gravelweg naar Ray Farm. Dit is een vervallen boederij van John Bunyan Ray. Hij kreeg in 1912 een stuk land van de indianen als dank voor zijn hulp tijdens de mazelenperiode. Hij bouwde daar zijn boederij en woorde er tot zijn dood in 1947. Inmiddels zijn de boederij en de bijgebouwen vervallen.
Wanneer we uit de camper stappen is het weer droog.
De natte gravelweg heeft er wel voor gezorgt dat onze camper nu van onder tot boven bruin is.
We hebben nu spijt dat we er niet voor gekozen hebben om tegen een kleine meerprijs de camper ongewassen in te leveren.
Wij maken rondom Ray’s Farm een rondwandeling van ongeveer een uur. De wandeling gaat van de farm naar een mineraalbron en langs Alice Lake. Het is een mooie wandeling die na de open vlakte waar de farm staat door een dicht bos gaat met veel bloemen langs het pad. Het enige wildlife dat we tegenkomen is een soort kwartel. Er zouden in deze omgeving ook beren en elanden huizen, maar die komen (gelukkig?) niet tegen.
Omdat de volgende camping nog 35 kilometer verder aan de gravelweg ligt kiezen we ervoor om terug te rijden naar de camping die we net na Dawson Falls zijn tegengekomen.
Op de weg terug zien we bij Deer Creek geen deer maar een beer. Hij loopt over de weg en schiet net voordat we een goede foto hebben kunnen maken het bos in.
Op de Pyramid Campground is het rustig, we zijn de tweede die een plekje zoeken op de ruim 50 plaatsen grote camping. Omdat we de camper toch een beetje willen fatsoeneren, kiezen we een plekje dicht bij de waterpomp.
Na een kleine wasbeurt komt er een nieuwe campinggast aan. Hij komt even een praatje maken en verteld dat hij op de toegangsweg naar de camping net twee beren heeft gezien. Marc wil deze natuurlijk ook zien en we gaan een korte wandeling maken. We komen de beren niet meer tegen en gaan bij terugkomst lekker eten.
Omdat er buiten veel muggen zijn en Marc echt lek geprikt wordt gaan we in de camper een aflevering van 24 kijken en dan vroeg naar bed. Morgen willen bijtijds op pad om zo meer kans te hebben op wildlife.
Onze planning wordt wreed verstoort door een rondhuppelende muis. Niet echt het soort wildlife waar we naar op zoek zijn! Waar komt die nu vandaan??? De muis schiet na onze verbijsterende woorden: hé een muis!, weg onder het dashbord.
We blijven staren naar de plek waar de muis is verdwenen en na een mimuutje komt hij weer te voorschijn en gaat knabbelen van de chipsrestjes in een kommetje op het dashbord. Marc maakt een foto.
Bah, wat moeten we hier nu weer mee? Wanneer hij weer komt knabbelen, proberen we hem te vangen. Dat lukt helaas niet. Dan maar alvast al het eten in de kastjes. We zien de muis niet meer en gaan dan toch maar naar bed. De klamboe die ik meegebracht had tegen de muggen hebben we nog niet nodig gehad omdat er voor alle ramen een hor zit. Nu hangen we hem toch maar op, want een muis die in je slaap over je heen wandelt, nee daar hebben geen zin in.
We liggen goed en wel op bed en we horen iets. Licht weer aan, brillen op en jah hoor hij loopt vrolijk rond op zoek naar zijn knabbeltje. Hij schiet over de aanrecht het fornuis in. Marc gaat op wacht zitten en op een gegeven moment kan hij hem slaan met een wandelstok, de muis schiet weg en het blijft rustig. We denken dat hij nu zo geschrokken is dat hij wegblijft maar weer proberen te slapen. Het is inmiddels al over tweeën. Na een kwartier, weer geritsel, nu luider. Licht weer aan, brillen weer op. We zien de muis bij een vergeten zak chips op tafel. Hij heeft er al een heel gat in gemaakt. Marc mept op de zak chips maar hij plet de chips want de muis is al gevlogen. De zak chips gaat in een kastje, naar buiten gooien kan/mag niet vanwege de beren. We blijft nu stil en we vallen uiteindelijk rond 3:30 uur toch in slaap.
