|
|
|
Zaterdag 19 jan 2008
Vanmorgen de zijn we iets eerder wakker. We hadden de wekker eerder gezet omdat we vandaag helaas naar huis gaan. Met tegenzin stappen we uit bed.
Marc gaat naar de bakker voor lekkere verse croissants en ik ga alvast wat pakken. Gisteren hebben we al een vesparateur (stofzuiger) bij de receptie geleend en alles gezogen. Nu dus nog even overal een doekje over en alles inpakken.
Het inpakken gaat vrij snel en we zijn rond de klok van 9.30 uur klaar. Samen sjouwen de bagage naar het bagage hok. Daar laten we de bagage staan totdat vanavond de bus komt. We gaan de sleutel inleveren. De dame van de balie loopt mee terug om het appartement te controleren. Alles oke! We kunnen nu gaan skien of wandelen.
Omdat het zonnetje er nog niet is gaan we eerst maar te voet naar het dorp. We wandelen door de sneeuw, de sneeuw is hard doordat het gisteren heel warm is geweest en vannacht heeft gevroren. In het dorp is het glad, er ligt op veel plekken ijs. We besluiten om spikes te kopen. In de 2e winkel hebben ze Marc's maat. Maat 47 is hier in Frankrijk nog steeds uitzonderlijk en moeilijk te vinden. We kopen een soort rubberen overschoenen waar spikes onderzitten. In de winkel loopt het wat raar maar buiten hebben we veel grip en kunnen we lekker doorstappen. We lopen langs de piste naar beneden. Eenmaal beneden komt het zonnetje door de wolken, we gaan op zoek naar een terrasje in de zon. Oeps, dat wordt dus weer langs de piste omhoog klauteren. We 'vallen' neer op het terras bij een restaurantje.
De rugzak van Marc, met alle elektronica, is erg zwaar. Hij is blij even lekker te zitten. We bestellen wat te drinken en Marc vraagt aan de eigenaar of hij de rugzak achter de bar mag laten staan omdat we graag even willen wandelen. Het is prima. We beloven straks terug te komen om te eten en de rugzak op te halen.
Met onze spikes onder wandelen we richting Village des Pres Plans. Dit is een oud dorpje op de berg. Tijdens het skien hebben het dorpje zien liggen maar konden we er skiend niet bij komen.
Na de eerste kilometer trek de lucht open en komt zon dan echt tevoorschijn. Het wordt zelfs warmer. We wandelen op een mooi pad waar nauwelijks hoogte verschil in zit. Na een poosje komt het eerste boederijtje in zicht en als we een stukje verder de hoek om gaan zien we het kerkje liggen. Het is een schatig klein kerkje.
Prachtig klein kerkje Helaas zit ook dit kerkje op slot. Marc is zo inventief dat hij door het sleutelgat een foto maakt. Zo zien we op het scherm van het fototoestel dat er binnen een prachtig altaar is.
We lopen wat rondom de kerk en de oude huisje en gaan daarna weer terug richting 'ons' terras. Na ongeveer twee uurtjes wandelen zijn we weer terug bij het terras.
Er is nog plaats genoeg en we kiezen een plekje in de zon. We vragen de kaart en kiezen voor een uitgebreide lunch.Van skieen komt toch niets meer dus we gaan maar eens lekker genieten in de zon.Terwijl we wachten op de lunch horen we een gil en even later komt er een dame om de hoek de piste af. Ze gaat hard, heel hard en ze kan zo te zien niet remmen. Kaboem...recht de vangnetten in. Ze komt er niet uit en ligt verstrikt in het net. Marc schiet te hulp en peutert haar uit het net. Zo Marc heeft vandaag zijn goed daad weer verricht.
Als hij terug is op het terras krijgen we een heerlijke lunch met als toetje een enorme punt appelgebak. We zitten hier prima dus blijven zitten todat de zon rond de klok van 15.00 uur weg is.We lopen op het gemak met de zon mee naar de kinderweide. Hier is het langste zon. We lopen wat rond totdat de zon ook daar weg is. We nemen voor de laatste keer de pendelbus naar boven en gaan naar de lounge van het appartementencomplex.
In de banken van de lounge gaan we even zitten lezen. Rond 18.00 uur gaan we naar het pizzarestaurant. Het is er erg druk. Alle reizigers die vanavond met de bus teruggaan hadden hetzelfde idee...pizza eten.
Na de pizza gaan we weer richting de lounge en wachten daar nog even. Rond 19.30 uur gaan we de bagage dan maar naar de busstop sjouwen. Gelukkig hebben de spikes nog onder want het is weer erg glad op de weg, de één na de ander glipt onderuit.
Wachten op de "retour" bus. Bij de busstop begint het wachten weer. Deze keer tot 20.45 uur ipv 20.00 uur, valt dus nog mee. De bus waar we nu in zitten brengt ons zonder overstappen naar Eindhoven.
Nog voordat de film in de bus is afgelopen zijn we in slaap gevallen. We worden in de nacht nog een paar keer wakker maar slapen het grootste gedeelte van de reis. We ontbijten in Nederweert en zijn om 9.30 uur zijn we dan weer in Eindhoven. De ouders van Marc komen ons ophalen en brengen ons weer thuis.
We kijken terug op een fantastische wintersportvakantie met veel zon, sneeuw en rust.
