|
Zaterdag 12 jan 2008 |
|
Thuis - St. Sorlin d'Arves |
|
Wachten op Eindhoven Airport |
|
|
Vrijdagmiddag rond de klok van 16.00 uur komen de ouders van Marc ons ophalen. We drinken gezamenlijk nog een bakje koffie en gaan op weg naar Eindhoven. Het eerste stuk rijden we binnendoor en later op de snelweg is het niet druk. We komen rond 17.15 uur aan in Eindhoven. Het wachten op de bus begint.
De bus komt iets later dan gepland. We horen direct dat we in Nederweert weer overstappen op een andere bus. Rond 20.00 zitten we dan eindelijk in de bus die ons naar St. Sorlin d'Arves gaat brengen.
De reis verloopt voorspoedig en in het begin van de nacht vallen we in slaap. We worden nog een paar keer wakker en draaien wat. Als we rond 7.00 uur echt wakker worden, is het landschap om ons heen helemaal wit. Er ligt een dik pak sneeuw en het sneeuwt nog steeds. Als het lichter wordt zien we hoe mooi de wereld in de sneeuw is. We zien prachtige winterse plaatsjes om ons heen.
De rit omhoog verloopt steeds moeizamer. We reden al niet door maar hoe verder we de berg op rijden hoe langzamer het gaat. De chauffeur besluit om dan toch maar sneeuwkettingen om te doen. Dit neemt per band ruim drie kwartier in beslag. Het verkeer komt met regelmaat vast te zitten omdat de weg te smal is om elkaar te passeren. De één vooruit, de ander weer achteruit. Het duurt en het duurt en we komen meter voor meter vooruit. Op sommige plaatsen komt de gendarmerie er aan te pas om alles in goede banen te leiden.
|
We wachten rustig af en blijven genieten van het mooie winterse uitzicht. Na zo'n 5 uur ploeteren komen we in St. Jean d'Arves aan. Wij moeten nog een dorp hoger zijn, maar de chauffeur laat ons weten dat we niet meer verder kunnen rijden omdat er richting onze bestemming een bus met aanhanger is vastgelopen. En nu? Een medewerkster van de reisorganisatie verteld ons dat we rond de avond (18.00 uur) met lokale pendelbusjes naar onze bestemming worden gebracht. |
Wachten op de pendelbusjes |
We sjouwen de bagage naar een tijdelijke opslag bij de Paddy's bar. Hier krijgen we een gratis kop koffie en het advies om af en toe eens te informeren naar de stand van zaken omtrend ons vervoer.
Om de tijd te doden lopen we wat door het kleine dorpje en eindigen onderaan de piste bij een restaurant. Het is inmiddels al lang lunchtijd geweest dus we besluiten een lekker bordje te gaan eten. Binnen is het lekker droog, buiten sneeuwt het nog steeds.
We bestellen en ondertussen gaat Marc naar het toilet, het duurt en het duurt, het eten komt en Marc is nog niet terug. Het zal wel druk zijn denk ik nog. En daar is hij eindelijk. Hij ziet er anders uit als daarnet, nu met een grote pleister op zijn voorhoofd. Wreed accident....hij heeft z'n hoofd gestoten aan een afgebroken jashaakje. Het valt wel mee zegt hij.
Omdat ik er toch niet gerust op ben checken we toch nog maar even wat er onder de pleister zit. Dat wordt de dokter. Helaas is er in dit oord geen dokter te vinden. De dokter zit in...je raad het al....St. Sorlin d'Arves. We gaan maar terug naar Paddy's daar is de reisleiding te vinden. Misschien dat ze daar een oplossing weten.
Bij Paddy's leggen we ons probleem voor. Oplossing...er komt zo een medewerker van Sunweb die ons naar de dokter kan brengen omdat de dokter nog voor de vastgelopen bus zit. Na een halfuurtje worden we naar de dokter gebracht. Bij de dokter duurt het lang en wederom moeten we wachten en wachten. Na een uur zijn we dan eindelijk klaar. Marc z'n hoofdwond geplakt met super lijm van 50€. De kosten van de dokter erbij samen 130€.
Wat nu?...onze bagage en collega reizigers staan nog in St. Jean d'Arves en de medewerker van Sunweb had andere verplichtingen. |
|
Wandelen door de sneeuw naar het appartement |
We bellen maar even naar Paddy's om naar de stand van zaken te vragen. Nu hebben we geluk, de pendelbusjes worden op hetzelfde moment geladen en komen onze kant op. De medewerker van Sunweb zal ons oppikken en bij het appartement afzetten, daarna gaat hij ervoor zorgen dat onze bagage ook onze kant op komt.
Bij het apparement aangekomen hebben het geluk dat ons appartementje heel snel klaar is. Als we dan eindelijk binnenstappen en op de klok kijken zijn we zo'n 25 uur onderweg geweest. We hadden net zo goed aan de andere kant van de wereld kunnen gaan skieen. Maar we zijn er, heerlijk.
Snel tassen uitruimen en de eerste boodschappen doen. Echt veel honger hebben we niet na alle gebeurtenissen van vandaag. We eten lekker een stukje frans stokbrood, toetje en koffie na.
Zo dat was de eerste dag en het voelt als dagen. We zijn moe maar blij dat we er zijn, morgen lekker skieen in de verse sneeuw en de vooruitzichten zijn zon...dus dat komt helemaal goed.
|
Er valt flink wat sneeuw bij. |
| Gastenboek | Volgende dag