|
|
|
U bevindt zich hier : Home Index Oostenrijk 2009 Dinsdag 23 Juni 2009
Dinsdag 23 juni 2009
Als we wakker worden is het weer er niet beter op geworden. Het is om en om even droog en dan weer regen. Na het ontbijt gaan we weer verder. We hopen dat het in het volgende dal beter weer is.
We rijden via de 85 naar de A11. Even een stukje snelweg om naar het mooie weer te komen ;-). Net na Villach verlaten we de snelweg. Het is nu even droog en we hebben mooie uitzichten. We rijden de 98 op richting de Millstätter See waar we een camping willen zoeken.
Als we een paar kilometer op de 98 rijden komen we bij Treffen, net na het dorp is het Pilz-Wald-Naturwunderwelt, zeg maar een paddenstoelenmuseum. Met onze Karintiëncard is de toegang gratis. In de tot museum omgebouwde boerenschuur is een rondwandeling gemaakt langs informatie over paddenstoelen. We zien welke eetbaar zijn en welke giftig zijn. Alles is op een leuke manier ten toongesteld . Het is niet groot en we zijn met een 45 minuten door de het museum. Het is een aardig museum voor een regenachtige dag. We gaan weer op pad. Een kilometer of 10 verder is de afslag naar Arriach Daar is volgens onze Karintië informatie het Wurzelpark. Hier staan uit hout gezaagde figuren en dieren langs een wandelpad in het bos. De weg naar Arriach gaat licht omhoog. Na enige kilometer verwachten we op ieder moment de entree te zien, maar het duurt en duurt. We zijn zeker al een kilometer of 10 van de doorgaande weg af als we borden zien die ons de toegangsweg wijzen. Marc draait de camper het weggetje in, dat onverhard is en direct flink omhoog gaat. Wat moet dit worden?
Na een flinke klim en wat haarspeldbochten komen we bij een boerderij aan. Op een bordje staat dat we ons voordat we het wandelpad het bos in gaan moeten melden bij het woonhuis. Marc belt aan, er komt niemand, nog een keer bellen, nog niemand. Oke, dan lopen we het pad maar op en wie weet is er iemand als we terugkomen van de wandeling.
We lopen het pad op en volgen de nummers die bij de houten figuren staan, we komen langs twee paardenhoofden, een adelaar en wat kabouters.
Kreatief met boomstammen. Dan komen er lege plaatsen en geen beesten of figuren meer. Het pad wat in het begin nog bedekt is met houtsnippers wordt nu een modderpad en we glibberen ons een weg de berg af het bos weer uit naar de camper. Er is nog steeds niemand te zien dus we gaan maar weer naar beneden.
Als we terugkomen bij het toegangsweggetje zie ik in mijn ooghoek een klein rood bordje naast de wegwijzer naar het Wurzelpark ‘geslossen’. Oeps, vandaar dat er niemand was en dat er houtsnijwerken weg waren, waarschijnlijk in de renovatie. Als alles er had gestaan was het wel een aardig uitstapje geweest. Nu lachen we vooral om ons bezoek aan een dichte attractie waar we gewoon in gewandeld zijn.
Vandaag lijkt het wel attractiedag
We rijden weer een stukje verder en in Feld am See gaan we weer van de doorgaande weg af om het Alpenwildpark te bezoeken.De toegangsweg is deze keer een stuk korter en als we uitstappen en naar de ingang lopen is daar een professionele kassa. We mogen met onze Karintiëncard doorlopen (normaal € 8,50).
We beginnen ons bezoek in de boerenschuur die keurig is omgebouwd tot museum. Beneden lopen we langs heel veel opgezette vissen met alle namen erbij. Dan gaan we de trap op en komen we in een ruimte met allerlei opgezette dieren. In het eerste deel vooral dieren uit Canada, we hebben ze een paar jaar geleden allemaal in het wild gezien (behalve de Moose natuurlijk).
Op de bovenste verdieping staan vooral dieren uit Afrika. Allemaal opgezet.
Een lama blokkeert het pad. Als we alles gezien hebben verlaten het gebouw en lopen het park in via een klaphek. Het is net een groot hertenkamp. We moeten op het pad blijven. Overal om ons heen lopen herten, geiten en schapen. Er is zelfs een lama die midden op het pad ligt en ons dwingt om door de wei te lopen wat eigenlijk niet mag.
Na onze wandeling door het park sluiten we het hek weer achter ons en bekijken op de boerderij nog wat kleinvee. Alles ziet er netjes uit en wij vinden dit park het bezoek wel waard.
Zo nu hebben voor vandaag wel genoeg gedaan en gezien. We rijden nu de 98 verder af naar de Millstätter See om een camping te zoeken.
We rijden eerst langs twee campings in Dobriach. De plaatsen zijn hier erg klein en het is nergens echt recht. We rijden daarom door naar Dellach. Deze camping staat ons meer aan, de plaatsen zijn groot en we hebben een mooi uitzicht op de Millstätter See.Marc installeert de camper en we zitten nog even buiten onder de luifel. Helaas komt er weer een bui aan en de temperatuur zakt.
Tegen etenstijd maken we een wandelingetje langs het meer. Naast de camping en een verlaten hotel is er verder weinig in Dellach te vinden. We besluiten om bij het restaurant van de camping een hapje te eten. Marc heeft een heerlijke Wienerschnitzel en ik een salade.
We hebben vandaag een hoop gedaan. We hopen dat het morgen beter weer wordt want we willen wel weer een keer in de zon zitten.
Overnachting Camping Neubauer N46,78823 E13,61356
