|
|
|
Vrijdag 20 juni 2008
Vandaag willen we niet te veel kilometers maken. Gisteren hebben we al meer gemaakt dan gepland en het zonnetje schijnt (als is het nog wat dunnetjes) dus als het kan dan stoppen we op tijd om nog even lekker van de zon te genieten.
We rijden de 37 weer op richting Rjukan. Al snel rijden we het dorpje in. Het ziet er allemaal levendig uit en er zijn hier aardig wat winkeltjes voor Noorse begrippen.
Rjukan heeft een grote waterenergie centrale. Vanaf de weg die we rijden hebben een goed uitzicht op deze centrale. Het informatiebord geeft aan dat de Noren de centrale in de oorlog gesaboteerd hebben omdat de Duitsers de waterstof gebruikte voor bommen. Na de oorlog is de centrale weer in werking gesteld.
Na Rjukan gaat de weg weer stijgen en komen we in een wintersportgebied. Door het mooie weer van de afgelopen weken ligt er geen sneeuw meer.
Camperaars die we in Roldal spraken (twee weken geleden) hadden hier toen nog sneeuw. Nu zien we alleen groene bergen met veel vakantiehuisjes.
Volgens de Trotter gids ligt er net voor Amot een mooie gemoedelijke camping (Hyllandsfoss) aan een meer. Ons plan is om hier te stoppen voor één of meer nachten.
We vinden de camping zonder moeite. Hij ligt inderdaad aan een mooi meertje, we zijn de enige campinggasten op dit moment dus we kunnen een mooi plekje kiezen aan het water. Het weer zit mee, het zonnetje schijnt nog steeds.
De campingprijs in inclusief gebruik van het bootje. De peddels liggen in het toiletgebouw. Ik haal de peddels op en we gaan een stukje varen. Marc roeit, ik zit lekker te genieten. Het meer is best groot.
Na ons boottochtje is het tijd voor het avondeten. Na het eten gaan we te voet de omgeving verkennen. We willen graag rond het meer wandelen. Het pad loopt langs de oever maar buigt na een half uur af richting het bos. Hier vinden we op een open plek een oude tractor en nog wat andere oude rommel.
Het pad loopt dood we moeten dus ergens een afslag nemen om via een andere weg toch weer bij de camping te komen. We vinden een weggetje, dit moet het zijn. We stijgen flink en de kuiten moeten er weer aan geloven. Na twee uur stappen zijn we terug.
Het is inmiddels 23.00 uur geweest, weer een mooie dag! Morgen blijven we op dit plekje staan.
