|
|
|
Zondag 17 feb 2008
Ook vanmorgen ringelt de telefoon om 7.00 uur. Tijd om op te staan en op naar de ontbijtzaal. Het ziet er allemaal pico bello uit. Heerlijk vers stokbrood en een lekkere chocolade croissant. Al moeten we wel een beetje zoeken naar de chocolade.
Buiten regent het, een heel verschil met gisteren. Mama heeft een paraplu, we kopen er nog snel één bij in het winkeltje van het hotel. De eigenaar heeft een top dag want binnen mum van tijd hebben veel reisgenoten even snel een paraplu gekocht.
Na het ontbijt gaan we een klein stukje met de bus richting het centrum van Fès. We stoppen aan het einde van de boulevard net voor het koninklijk paleis, Dar el-Makhzen. Onze gids Idriss gaat ons voor richting de 7 deuren van het paleis.
Om het paleis liggen kilometers lange hoge muren. Binnen deze muren ligt het paleis met de bijgebouwen. Het beslaat totaal 80 ha. De 7 deuren zijn prachtig versiert met een geometrisch patroon. De lijst om de deuren heen bevat een prachtig mozaïek met een soort torentjes lijst.
Na deze stop bij de Moorse poort van het paleis gaan te voet naar de Mellah, dit is de joodse wijk. Bij de winkeltjes staan manden met dadels en granen. Het is allemaal prachtig opgestapeld. Andere winkeltjes verkopen weer allerlei huishoudelijk zaken zoals waspoeder en zeep. Deze winkeltjes zijn werkelijk tot de nok gevuld met koopwaar. Ieder centimeter wordt benut en de stoep staat ook nog eens vol met van alles en nog wat.
Na de korte wandeling door de Mellah, gaan we weer op weg naar de bus. Met bus rijden weer een stukje verder naar het oude centrum, Medina genoemd.
Door een poort betreden we de Medina. Idriss, de gids, gaat ons voor en zijn hulp sluit de rij. Zo kunnen we in de smalle straatjes niemand kwijt raken.
Ook in de Medina is iedere centimeter benut met een winkeltje. Het eerste stukje zijn winkeltjes met groenten en fruit. Hier is ook alles keurig uitgestald in manden en blikken.
De dadels liggen netjes opgestapeld. Er is zelf een winkeltje dat levende slakken vanuit een grote mand verkoopt. Even verderop komen in de straatjes waar vlees, vis en gevogelte verkocht wordt. Hier ruikt het niet echt lekker.
De kippen en kalkoenen zitten op planken achter in het winkeltje, ze hebben uitzicht op hun vriendjes die letterlijk een kopje kleiner gemaakt worden. Rondom deze winkeltjes lopen veel katten die wachten op een stukje toegeworpen vlees of vis. Omdat het nog wat miezert is het glad en modderig in de straatjes.
Zomaar middenin een straatje wijst de gids ons een deur aan de rechterkant. Als we door de deur lopen, komen we uit op een pleintje dat omgeven is door prachtig houtsnijwerk en mozaïek. We zijn in de Karaouïne moskee, de eerste universiteit van Marokko.
Na dit bezoekje lopen we verder door de smalle straatjes van de Medina van Fès. Nog steeds zien we overal allerlei koopwaar. Gelukkig geen slagers meer! In het deel waar we nu lopen zijn vooral winkeltjes waar ze stoffen en kruiden verkopen.
Terwijl we met de groep als een lange slinger door de straatjes lopen, komen er van alle kanten kooplui met ons meelopen om zo hun koopwaar, spiegeltjes, leren kameeltjes en sieraden, te slijten. Vriendelijk maken we duidelijk dat we geen interesse hebben.
Na vele lekker ruikende straatjes komen we in een straatje waar het echt vreselijk ruikt, zeg maar gerust stinkt!. We worden deur een deur een trapje gestuurd. Boven krijgen we allemaal een klein bosje munt om onder onze neus te houden. Het helpt inderdaad tegen de stank. We zijn aangekomen in een winkel waar van alles van leer verkocht wordt. Achterin de winkel is een soort balkon met uitzicht op de leerlooierij van Fès.
Hier komt de vieze lucht vandaan. Beneden lopen mannen is een soort ronde baden rond om het leer te looien en in andere baden wordt het leer dan bewerkt met kleurstoffen. De geur is niet prettig maar het zicht op de gekleurde baden beneden is prachtig. De gids vertelt ons dat de mensen die hier werken het als een eer beschouwen dit werk te mogen doen. Het vak gaat over van vader op zoon.
De winkel hangt werkelijk vol met alles wat je maar van leer kan maken, Schoenen, tassen, jassen en nog veel meer.
Leerlooierij van Fès. Geranda ziet een mooie zwarte tas van geiten leer. Het duurt even voordat ze de prijs krijgt die ze wil hebben maar het lukt uiteindelijk wel. Zo Geranda is een mooie tas uit Fès rijker.
Na het bezoek aan de leerwinkel lopen weer verder door de Medina. Ook nu zijn er weer overal straatverkopers, als ze merken dat we uit Nederland komen, worden alle beroemde Nederlandse voetballer's opgenoemd. Iedereen kent Van Nistelrooij.
Tussen al de mensen in de straatjes komen we regelmatig een ezel met lading tegen. De eigenaren roepen dan hard BALAK BALAK. Dit betekent dat iedereen moet oppassen en aan de kant moet gaan staan. Als de ezel eenmaal een tempo heeft dan is hij moeilijk te stoppen, je kan dus maar beter direct aan de kant gaan.
Na weer een paar straatjes door gelopen te hebben, het is goed dat we een gids bij ons hebben, gaan we door een kleine deur een gangetje in. We komen uit op een soort binnen plein met rondom weefgetouwen. Deze weverij maakt ter plaatse kleden en sjaals die ook verkocht worden. Geranda en ik worden door een medewerker omgetoverd tot een soort sultan met tulband. Het ziet er leuk uit voor de foto. Geranda ziet een mooi kleed voor op haar nieuwe bank. Hier valt niet te onderhandelen over de prijs. Ze koopt hem wel.
Na het korte bezoek aan de weverij, bezoeken we een tapijtencoöperatie. We krijgen thee en een leuke uitleg over de tapijten. Het is niet onze smaak dus we schaffen hier niets aan. We kunnen hier gelukkig wel even naar het toilet.
Rond de klok van 13.30 uur gaan we naar een restaurant in de Medina. Hier krijgen we een echte Marokkaanse lunch. Het voorgerecht bestaat uit allerlei groente- en aardappelgerechtjes. Het is allemaal erg lekker. Eigenlijk hebben we al genoeg gegeten, maar het hoofdgerecht komt even later. Dit is een heerlijke vegetarische Bstilla. Een gerecht van laagjes bladerdeeg met daarin ei, amandelen, ui en specerijen waaronder kaneel. Het is heerlijk maar net iets te veel na het uitgebreide voorgerecht. Het toetje bestaat uit verse sinasappel en aardbeien. Het eten met een drankje komt uit op 160 dirham per persoon (€16).
De gids loopt weer voor ons uit door de straatjes van de Medina. We komen zo bij een winkel met traditionele Marokkaanse kleding. Van de mannen in ons gezelschap worden Menno en Rik gekleed met Marokkaanse gewaden. Geranda krijgt een blauw gewaad aan en ik een mooie jurk met kant afgezet. Allemaal erg leuk voor de foto's maar de kleding is net iets te duur om mee naar huis te nemen.
Na deze omkleedpartij gaan we via wat straatjes met allerlei ambachtzaakjes, waaronder een oude smidse, terug naar de bus.
De bus brengt ons naar een uitzichtpunt. We hebben hier een prachtig uitzicht op Fès en de oude Medina. We kunnen precies zien waar we geweest zijn. Zo van bovenaf lijkt allemaal nog voller dan beneden. Op ieder huis staat minstens één schotelantenne, op sommige zelfs drie of vier. Helaas is de lucht nog niet helemaal opgetrokken en daardoor ziet het er een beetje somber uit.
Na deze korte pauze gaan we met de bus op weg naar een pottenbakkerij waar ook mozaïek gemaakt wordt. Bij deze pottenbakkerij worden de potten en borden nog op oude wijze gebakken in hutten boven een soort oven waarin men afval van de koffiebonen verbrand. Er komen dikke pluimen zwarte rook boven de gebouwen uit.
Na de bezichtiging van de pottenbakker en de ovens gaan we een trapje op naar een werkplaatsje waar drie mannen de mozaïek steentjes aan het hakken zijn. Dit is werkelijk monniken werk. De stukjes mozaïek worden stuk voor stuk in vorm gehakt. Wat een werk zeg.
De rondleiding eindigt in de winkel van de pottenbakkerij. Er wordt prachtig keramiek verkocht maar wij vinden het niet echt mooi. We zijn inmiddels moe van alle bezienswaardigheden van deze dag en zitten dan ook snel in de bus.
De pottenbakker. Om 17.00 uur rijden we richting het hotel. Het is een kort ritje dus we zijn snel bij het hotel.
Voor het eten gaan we nog even een stukje wandelen. Veel is er rondom het hotel niet te zien, we strijken daarom maar neer op een terras. In Marokko zie je maar zelden een vrouw op het terras, maar wij doe het toch maar. We nemen een lekker kopje thee en ontdekken binnen een vitrine vol met gebakjes. Ze zien er zo lekker uit dat we ze niet kunnen weerstaan. We nemen verschillende gebakjes en happen van alle gebakjes wat. Lekker, lekker !!!! zeker voor 0,70 eurocent per gebakje.
In het hotel frissen we ons op voor het diner. We zitten weer aan tafel met Rik en Hanneke, weer gezellig. Het eten is wel wat minder dan gisteren en ik krijg helaas mijn omeletje pas als iedereen klaar is.
Na het eten gaan we direct naar de hotelkamer, we zijn nog steeds erg moe van al het wandelen van vandaag en de indrukken die we opgedaan hebben. Het was een drukke dag en we hebben al veel gezien van Marokko.
